Traditionele vieringen

Beste mensen,

Zoals gezegd vertrokken we twee weken geleden in het weekend voor een bezoek aan een boerderij. Wij dachten hier het dagelijks leven mee te maken, maar daar aangekomen bleek er een viering plaats te vinden. Dit ter nagedachtenis aan een overleden familielid. In de ochtend vroeg werden we opgehaald. Daar aangekomen, in het dorp, zonder stroom of stromend water, bleek er toch een hoop werk te zijn. Om het feest voor die avond voor te bereiden waren er zojuist ongeveer 15 geiten geslacht. Dit werkt als volgt:

1. Laat de geit doodbloeden.
2. Braad de geit op open vuur. De huid van het beest geld als pan. Deze verbrand, maar het vlees en de ingewanden worden ongeveer gekookt.
3. Snij de geit open en haal de ingewanden eruit, zodat het vlees aan de beenderen over blijft.
4. Maak de geit verder schoon door het vlees van de beenderen af te snijden en alle slechte stukjes, zoals pezen te verwijderen. Neem hier een ochtend de tijd voor.
5. Braad intussen de kop verder op het open vuur, zoals bij punt 2.
6. Draai een soort bundels van de darmen, nadat deze leeggedrukt zijn.
7. Behandel de overige ingewanden en het vlees op Afrikaanse manier. (geheim van de kok).
8. Gooi alles (= komplete geit in stukjes!!) in een grote pan met wat olie en laat het even braden. Voeg na enkele minuten water toe om te blussen en laat het vervolgens erg lang koken.
9. Maak plantains (=soort bananen, erg lekker) schoon en voeg deze toe aan de grote pot. Deze moeten namelijk ook enige tijd koken voor ze gegeten kunnen worden.
10. Maak wat saus, met een bruine kleur. (tweede geheim van de kok) en voeg deze toe aan de pot.
11. Serveer dit gerecht aan de leden van de familie en andere genodigden. Geef de kop aan de chief van het dorp, zodat deze man kan beslissen met welke belangrijke mensen hij deze wil delen. (Blanke mens = belangrijke mens). Drink verder zoveel mogelijk bier om het goedje weg te krijgen.

Het vless is heerlijk en aan de plantains heb ik ook geen hekel, maar de chief kon ik wel voor zijn schenen schoppen. Dat heb ik maar niet gedaan.
In de loop van de middag begonnen we ons af te vragen wie al deze geiten (15) op zou gaan eten en wanneer. Wij hadden nog steeds honger na het bereiden van deze beesten en wilden het toch ook wel eens proeven. Na enkele uren, of eigenlijk de rest van de dag, gewacht te hebben kwam de geit op tafel. Negen uur in de avond was het toen. Wat er in de tussentijd allemaal gebeurt is, is niet echt de moeite waard.
Maar om half elf begon het echte feest pas echt, met enkele drums en zangers was het best gezellig.

In de loop van de dag werd ons ook duidelijk dat het de volgende ochtend door zou gaan. De JuJu zou langskomen. Da's een soort geest die in naam van de overleden man terugkomt naar het dorp. In deze gebieden geloven ze dat ze deze geest moeten eren en je mag best wat lol met hem maken. In andere gebieden denken ze daar weer heel anders over. Daar kijken ze hem niet aan, want dan wordt je besmet met de kwade krachten van deze geest. Deze lollige manier beviel me wel.

Om een uurtje of acht, zondag morgen, werden we gewekt voor dit deel van het feest. Er werd gevraagd wat ik wilde drinken. Bier was mijn antwoord, aangezien ik vaker meegemaakt heb dat ze in de loop van de dag vragen wat je tijdens een feestje drinkt. Maar deze keer was het voor het ontbijt, vandaag dat ik een fles bier in mijn handen kreeg geduwd. Bedankt, maar sorry. Bier was echter niet zo'n rare keuze, aangezien alle aanwezigen om acht uur in de ochtend begonnen met de rondgang door het dorp. Alle familieleden van de overleden man werden bezocht om daar veel, heel veel geit met plantains te eten, maar vooral nog meer bier te drinken. Geit als ontbijt was niet zo'n goed idee, maar ok, nu begrijp ik waarom er zoveel geiten geslacht zijn. Geit gegeten dus, maar bier, bedankt. Tegen twaalf uur in de middag was al het volk dronken genoeg om lol te maken met de JuJu en werd de viering afgesloten met een soort optocht van familieleden met foto's van de overledene in de hand.

Na een week lesgeven waren we welkom op de bruiloft van Jules, de leraar uit de woodshop. We waren in eerste instantie uitgenodigd voor vrijdag (traditioneel) en zaterdag (officieel). Maar meneer Orock had enkel een uitnodiging voor de zaterdag ontvangen. Hij adviseerde ons met hem mee te gaan, dan zouden we eigen vervoer hebben ipv openbaar vervoer en zouden we het leukste gedeelte zeker niet missen. De traditionele zou toch niet zo bijzonder zijn en voor zaterdag vier uur gebeurt er toch niet veel. Ok, laten we dat maar doen.
Zaterdag rond de middag zouden we vertrekken, alle mensen waren er en de wagen stond gereed. Maar deze laatste had een probleem, dit moest even verholpen worden. Dit heeft uiteindelijk vier uur geduurt, terwijl we vier uur moesten rijden naar dit dorp en we een uitnodiging hadden voor vier uur in de middag. Dan hoef je eigelijk niet eens meer te gaan, maar dat bleek een europeese gedachte. We kwamen om tien uur in de avond helemaal gebroken van de reis aan, ik had echt geen zin meer in een feestje. Maar het bleek nog niet eens begonnen te zijn, we waren ruim op tijd. Ik wil niet weten hoe vervelend het zou zijn geweest als we daar op vrijdag ochtend al geweest zouden zijn. Maar goed, met die gedachten moet je hier helemaal niets doen, dus wat moed bij elkaar geschraapt en na de traditionele zegening van de vader van Jules werd de dansvloer geopend. Goed man!!
Tot het moment van openen was het trouwens erg saai te noemen, iedereen zat een beetje versuft voor zich uit te staren, zelfs Jules en zijn vrouw waren niet echt blij. Maar dit kwam goed na het openen van de vloer. Toen kon iedereen weer lachen. Ook de traditionele kleding die ik meegenomen had en op dit feest gedragen heb, werd erg gewaardeerd.

Verder nog enkele lopende zaken binnen UAC. We zijn binnen de woodshop begonnen met het maken van puzzels uit multiplex. Deze worden gezaagd met figuurzaagjes en geschilderd. Deze probeer ik binnen de scholen in de omgeving te verkopen en mogelijk naar Nederland te transporteren, zodat ze in Nederland verkocht kunnen worden. Misschien is de Afrika-winkel in Nijmegen, waar Wietske werkt een goede optie.
Er is een nieuwe brochure gemaakt, zodat alle klanten kunnen zien wat ze bij de woodshop kunnen komen halen.

De computer room groeit uit zijn voegen en heeft zeker nieuwe (oude) computers en een eigen satteliet nodig. De basiscursussen die ik op dit moment geef aan de leraressen van UAC bevalen erg goed. Ze zijn ernstig geinterreseerd in het sturen van mailtjes. In ieder geval bedankt voor de drie laptops, Willem. De eerste is hier, maar werkt niet vanwege het ontbreken van de adapter voor de stroom. Foutje van Jan, volgende keer beter.

Vorige week kwam er een moeder met haar kind naar het kantoor van de school, om navraag te doen naar de verkrachting van haar negen-jarig dochtertje. Met het dochtertje aan de hand kwam ze vertellen dat ze het idee had dat dit in de school gebeurt zou zijn. Na enige discussie werd het meisje uitvoerig onderzocht naar haar verwondingen, binnen het kantoor. Dat dit binnen de school gebeurt zou zijn, bleek later niets van waar, het was binnen de familie gebeurt.
Gelukkig was ik op dat moment niet in het kantoor aan het werk, ik hoorde het verhaal later van Claudia.

De kerst komt eraan en dit blijkt in dit land een enorm probleem te zijn. er ontstaan nu enorme discussies over hoe dit nou moet binnen UAC. Tijdens de laatste vergadering is er besloten dat het met alle werknemers en vrijwilligers gevierd kan worden op de 24ste decemeber. Maar de mensen die niet tijdens deze vergadering aanwezig waren, klagen sinds deze ochtend dat het allemaal niet kan. Ik bemoei me er niet meer mee. We zien wel. Ik denk dat je geen recht van spreken hebt als je nooit!! op vergaderingen komt, maar goed. Misschien kunnen we onze eigen plannen trekken, Francien en andere vrijwilligers??
De kerstcadeuatjes die Claudia en ik voor de leerlingen van de woodshop hebben gekocht waren in ieder geval zeer welkom. Deze hebben we vandaag gegeven, aangezien de vakantie eraan komt. Nieuwe schoenen en t-shirts is wat je de mensen hier geeft. Ik ben zeer benieuwd naar jou ideeen Ma, voor de kinderen van de familie.

Komend weekend gaan we weer, net als laatste weekend, bruiloft, de enorm slechte wegen van Kameroen ervaren. We gaan naar het geboortedorp van meneer Orock, Mamfe. De wegen hier zijn zo slecht dat je er met een fatsoelijke 4*4 niet eens doorheen komt. En er bestaat gewoon een buslijntje tussen Buea en Manfe. Na laatste weekend kan ik me goed voorstellen dat ons geadviseerd werd niet tijdens het regeseizoen naar Kumba of Mamfe te reizen. Ik zal eens wat foto's maken onderweg, dan kunnen jullie het eens ervaren. De schietbaanlaan is er werkelijk niets bij. Tijdens de reis naar de bruiloft zat ik enkel te hopen dat we geen pech zouden krijgen, dan heb je wel een probleem, denk ik. Maar goed, we zullen wel zien hoe het gaat met het karretje van UAC. Geen 4*4, maar staat wel hoog op zijn wielen. Op hoop van zegen.

Groeten uit Kameroen, het land waar:

Geiten enkel op speciale gelegenheden worden gegeten en dan ook erg lekker smaken.

Men niet raar kijkt als er echt persoonlijke dingen besproken worden, zoals het verhaal over het kind.

De mensen ver moeten lopen om water te halen.

Er geen figuurzaagjes te koop zijn. Francien, bedankt voor het organiseren van deze donatie.

Kerst ook wel speciaal is, vandaar dat iedereen zich zeer sterk in de discussies mengt. Niet enkel binnen families, maar het hele dorp schreeuwt mee.

Er te veel jonge kinderen op straat rondlopen ipv in de schoolbanken zitten.

Er ook toerist-vrijwilligers komen. Hier ga ik niet te veel over schrijven, dat word vervelend.

Je 's ochtend om zeven uur een film in de 'bioscoop' kunt kijken.

Kinderen ook wel eens een snoepzak krijgen.

Je lekker kunt afdingen op alle prijzen op de markt. Ik kan hier wel om lachen, andere niet.

Groeten Joost.

Marleen: Welkom thuis!! Groeten, ik bel je en hopelijk kan ik nu meer mails (met foto's) ontvangen. Doe de groeten aan de mensen aldaar.

Coen en Daisy: Ook welkom thuis, hopelijk ook van jullie een mail met een foto.

Welpen: Veel plezier met de kerstvakantie en alle kerstvieringen op de hut.
is er nog iemand meegenomen in de zak van Sinterklaas??

Pa en Ma: Ik bel vanavond, geen zorgen voor morgen en veel plezier met de feestdagen.