Nieuw Jaar

Beste mensen,

Vanwege alle bezigheden een laat bericht.
Francien heeft het land intussen weer verlaten en heeft zeker een goede indruk achter gelaten. Er is zelf nog een afscheids diner gehouden binnen de familie. Erg gezellig. Verder nog vier uur alleen op het vliegveld zitten wachten, ashia Francien.
Ik zal de overige foto\'s meenemen en ik heb zeker nog genoeg geld om nog wat leuke souveniers te kopen, dinsdag maar eens naar de markt, naar onze vriend, effe choppen.

Maar voordat Francien vertrok.

We hebben in het nieuwe jaar de berg beklommen, deze keer in drie dagen. Dat ging al een stuk beter dan de vorige trip in November. Toen erg last van mijn knieen, maar nu ging het allemaal erg goed, ook met Francien. Erg mooie foto\'s kunnen maken en zeer uiteenlopende landschappen kunnen bewonderen. Al snel loop je boven de boomgrens uit en kijk je vanaf de savanne neer op Buea. De twee de dag naar de top gelopen, daar was het nu niet zo koud en er stond niet zoveel wind als op de vorige foto\'s te zien was. Tradiitoneel dansje om de god van de berg te eren hoort er natuurlijk ook bij, al is het maar om ons een goede reis te gunnnen. Daarna, tijdens de afdaling langs de nog actieve delen van de berg gelopen. Kraters van 1999 en 2000 gezien. Indrukwekkend om in zo\'n gapend gat te kijken en je voor te stellen hoe dit ontstaan is. Daar had je bij moeten zijn, of juist niet! Van de grootste krater was het randje echter niet meer toegankelijk, vanwege instortingsgevaar. Er waren al enkele flinke delen van het verse lava ingezakt. Rond de kraters leek het op een maanlandschap, zwart stof en kleine rotsen. Erg leuke gids en porters, trouwens. Zeer veel verhalen gehoord en veel gelachen, met name om niets. Maar lachende negers maakte vooral Francien ook erg aan het lachen. De tweede nacht net onder de boomgrens doorgebracht, in een tentje en de laatste dag nog enkele uurtjes tussen de enorme bomen door naar het dichtsbijzijnde dorp. Zie foto\'s.

Nadat Francien weer gevlogen was, heb ik eigen enkele dagen niet zoveel uitgevoerd. Beetje les gegeven, met die jongelui gelachen en wat rondgehangen op terassen. Wat werk gedaan in de computer room met de mieuwe vrijwilliger uit Ghana en de werknemers. Maar tijdens een power cut wordt er dan ook niet veel meer gedaan dan wat gelachen.

Gisteren vier nieuwe vrijwilligers opgehaals van het vliegveld. Meneer Orock vroeg of ik mee wilde gaan, natuurlijk. De eerste, uit Engeland kwam om vijf uur aan, de andere drie, uit Canada, kwamen om elf uur aan. Dus hebben we zes uur lang een biertje gedronken, een spelletje schaak uitgelegd aan de nieuwe Britse dame. (valt niet mee in het engels moet ik zeggen, maar het ging). Uiteindelijk nog even langs de bakker, de anderen opgehaald en toen aan de terugreis begonnen. En ook deze nieuwelingen kregen, net als Francien, meteen de vuurdoop. Drie checkpoint kosste ons in totaal drie uur. Ik ga verder niet meer in op de details. Erg vermoeid waren deze mensen dus wel.

Vanmiddag maar eens naar het strand en morgen avond een afscheidsfeestje voor mij, Claudia en Akiko. Zij vertrekken zondag en maandag en ik kom 1 feb in de ochtend weer in Brussel aan. Op 7 feb komen hier twee nieuwe vrijwilligers uit Nederland, eentje van dezelfde opleiding, zodat hij mijn (en anderen) werk voort kan zetten in de woodshop. Veel succes alvast, Dirk en Sylvie, ik spreek jullie in Nederland.

Waarschijnlijk is dit het laatste verhaal, ik verheug me erop weer terug te gaan. Daarom: Tot volgende week!!

Groeten Joost.

Pa en ma: sorry, maar ik zal nog eens mailen.

Francien: ben je al wat beter? bedankt voor je sinterklaaskado, beetje laat, maar ik zie het ook maar als een laat verjaardagskado. Erg gaaf! Liefs.

Marleen: Bedankt voor je foto\'s, zien er goed uit. De vrijwilliger hier, uit Ghana, herkende de plek met die brug, hij was daar ook eens geweest. Aardige kerel trouwens. Ik mail. Groeten.